Bracie, doznałem wielkiej radości i pociechy| z powodu twojej miłości,| jako że serca świętych otrzymały od ciebie pokrzepienie.||

Przeto, choć z całą swobodą| mogę w Chrystusie nakładać na ciebie obowiązek,| to jednak raczej proszę w imię miłości,| bo taki już jestem.||

Ja, stary Paweł,| a teraz jeszcze więzień Chrystusa Jezusa| – proszę cię za moim dzieckiem,| za tym, którego zrodziłem w kajdanach, za Onezymem.|| Niegdyś dla ciebie nieużyteczny,| teraz właśnie i dla ciebie, i dla mnie stał się on bardzo użyteczny.| Jego ci odsyłam;|| ty zaś jego, to jest serce moje,| przyjmij do domu.| Zamierzałem go trzymać przy sobie,| aby zamiast ciebie oddawał mi usługi w kajdanach, które noszę dla Ewangelii.| Jednakże postanowiłem niczego nie czynić bez twojej zgody,| aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli.|| Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas,| abyś go odebrał na zawsze,| już nie jako niewolnika,| lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego.| Takim jest on zwłaszcza dla mnie,| ileż więcej dla ciebie| zarówno w doczesności, jak i w Panu.| Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną,| przyjmij go jak mnie.| Jeśli zaś wyrządził ci jakąś szkodę lub winien jest cokolwiek, policz to na mój rachunek.||

Ja, Paweł, piszę to własnoręcznie,| ja uiszczę odszkodowanie| – nie mówiąc już o tym,| że ty w większym stopniu winien mi jesteś samego siebie.|| Tak, bracie,| niech ja przez ciebie zaznam radości w Panu:| pokrzep moje serce w Chrystusie!|||

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże,| odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny;|| i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”.|| Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».|||

Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas,| kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego,| a nie zobaczycie.|| Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”.|| Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi.|| Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego,| tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.|||

Wpierw jednak musi wiele wycierpieć| i być odrzuconym przez to pokolenie».|||

Bracie, doznałem wielkiej radości i pociechy| z powodu twojej miłości,| że mianowicie serca świętych otrzymały od ciebie pokrzepienie.||

A przeto choć z całą swobodą| mogę w Chrystusie nakładać na ciebie obowiązek,| to jednak raczej proszę w imię miłości,| skoro już jestem taki.||

Jako stary Paweł,| a teraz jeszcze więzień Chrystusa Jezusa,| proszę cię za moim dzieckiem,| za tym, którego zrodziłem w kajdanach, za Onezymem.|| Niegdyś dla ciebie nieużyteczny,| teraz właśnie i dla ciebie, i dla mnie stał się on bardzo użyteczny.| Jego ci odsyłam;|| ty zaś jego, to jest serce moje,| przyjmij do domu.| Zamierzałem go trzymać przy sobie,| aby zamiast ciebie oddawał mi usługi w kajdanach noszonych dla Ewangelii.| Jednakże postanowiłem niczego nie uczynić bez twojej zgody,| aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli.||

Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas,| abyś go odebrał na zawsze,| już nie jako niewolnika,| lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego.| Takim jest on zwłaszcza dla mnie,| ileż więcej dla ciebie| zarówno w doczesności, jak w Panu.| Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną,| przyjmij go jak mnie.| Jeśli zaś wyrządził ci jaką szkodę lub winien cokolwiek, policz to na mój rachunek.||

Ja, Paweł, piszę to moją ręką,| ja uiszczę odszkodowanie,| by już nie mówić o tym,| że ty w większym stopniu winien mi jesteś samego siebie.|| Tak, bracie,| niech ja przez ciebie doznam radości w Panu:| pokrzep moje serce w Chrystusie.|||

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże,| odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie;|| i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „tam”.|| Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was».|||

Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas,| kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego,| a nie zobaczycie.|| Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „oto tu”.|| Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi.|| Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego,| tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.|||

Wpierw jednak musi wiele wycierpieć| i być odrzuconym przez to pokolenie».|||