Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg,| aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem,|| i co On, wysławszy swojego anioła,| oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu, Janowi.|| Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa| jest wszystko, co widział.|| Błogosławiony, który odczytuje, i ci, którzy słuchają słów proroctwa,| a strzegą tego, co w nim napisane,| bo chwila jest bliska.|||

Jan| do siedmiu Kościołów, które są w Azji:| «Łaska wam i pokój| od tego, Który jest, i Który był i Który przychodzi,|| i od siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem.|||

Usłyszałem Pana mówiącego do mnie:| Aniołowi Kościoła w Efezie napisz:| To mówi Ten, który trzyma siedem gwiazd w prawej ręce,| Ten, który się przechadza wśród siedmiu złotych świeczników:|| Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość,| i to, że złych nie możesz znieść,| i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są,| i że ich znalazłeś kłamcami.|| Ty masz wytrwałość, i zniosłeś cierpienie dla imienia mego − niezmordowany.|||

Ale mam przeciw tobie| to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości.|| Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się,| i poprzednie czyny podejmij!».|||

Kiedy Jezus przybliżał się do Jerycha,| jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał.|| Gdy usłyszał przeciągający tłum,| wypytywał się, co to się dzieje.| Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.|||

Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida,| ulituj się nade mną!»|| Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł.| Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie,| Synu Dawida, ulituj się nade mną!»|||

Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.||

A gdy się przybliżył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?»|

Odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał».|

Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».||

Natychmiast przejrzał| i szedł za Nim, wielbiąc Boga.|| Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.|||

Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg,| aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem,|| i wysławszy swojego anioła,| oznajmił przezeń za pomocą znaków słudze swojemu Janowi.|| Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa| jest wszystko, co widział.|| Błogosławiony, który odczytuje i którzy słuchają słów Proroctwa,| a strzegą tego, co w nim napisane,| bo chwila jest bliska.|||

Jan| do siedmiu Kościołów, które są w Azji:| «Łaska wam i pokój| od tego, Który jest, i Który był i Który przychodzi,|| i od Siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem.|||

Usłyszałem Pana mówiącego do mnie:| Aniołowi Kościoła w Efezie napisz:| To mówi Ten, który dzierży w prawicy swej siedem gwiazd,| Ten który się przechadza wśród siedmiu złotych świeczników:|| „Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość,| i to, że złych nie możesz znieść,| i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są,| i żeś ich uznał za kłamców.|| Ty masz wytrwałość: i zniosłeś wiele dla imienia mego − niezmordowany.|||

Ale mam przeciw tobie| to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości.|| Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się,| i pierwsze czyny podejmij”».|||

Kiedy Jezus zbliżył się do Jerycha,| jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał.|| Gdy usłyszał, że tłum przeciąga,| dowiadywał się, co się dzieje.| Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.|||

Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida,| ulituj się nade mną!»|| Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł.| Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie,| Synu Dawida, ulituj się nade mną!»|||

Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.||

A gdy się zbliżył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?»|

Odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał».|

Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».||

Natychmiast przejrzał| i szedł za Nim, wielbiąc Boga.|| Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.|||