Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa,| posłany, aby szerzyć wśród wybranych Bożych wiarę| i poznanie prawdy wiodącej do życia w pobożności,|| w nadziei życia wiecznego,| jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg,| a we właściwym czasie objawił swe słowo| przez nauczanie powierzone mi| z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego| – do| Tytusa, dziecka mego prawdziwego| we wspólnej nam wierze.| Łaska i pokój od Boga Ojca| i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.|||

Zostawiłem cię na Krecie w tym celu,| byś zaległe sprawy należycie załatwił| i ustanowił w każdym mieście prezbiterów.|| Jak ci zarządziłem,| może nim zostać, jeśli ktoś jest bez zarzutu,| mąż jednej żony, mający dzieci wierzące,| nieobwiniane o rozpustę lub niekarność.|||

Biskup bowiem winien być, jako włodarz Boży| człowiekiem bez zarzutu, niezarozumiałym, nieskłonnym do gniewu,| nieskorym do pijaństwa i awantur,| niechciwym brudnego zysku,|| lecz| gościnnym, miłującym dobro,| rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym,| powściągliwym, przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki,|| aby| przekazując zdrową naukę,| mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.|||

Jezus powiedział do swoich uczniów:| «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia;| lecz biada| temu, przez którego przychodzą.|| Byłoby lepiej dla niego,| gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi| i wrzucono go w morze,| niż żeby miał być powodem grzechu| dla jednego z tych małych.|| Uważajcie na siebie!|||

Jeśli brat twój zawini, upomnij go;| i jeśli będzie żałował, przebacz mu.|| I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie| i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”,| przebacz mu».|||

Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».||

Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy,| powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem| i przesadź się w morze”,| a byłaby wam posłuszna».|||

Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa,| posłany do szerzenia wśród wybranych Bożych wiary| i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności,| w nadziei życia wiecznego,| jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg,| a we właściwym czasie objawił swe słowo| przez nauczanie powierzone mi| z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego,| do| Tytusa, dziecka mego prawdziwego| we wspólnej nam wierze.| Łaska i pokój od Boga Ojca| i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.|||

W tym celu zostawiłem cię na Krecie,| byś zaległe sprawy należycie załatwił| i ustanowił w  każdym mieście prezbiterów.|| Jak ci zarządziłem,| może nim zostać ten, kto jest nienaganny,| mąż jednej żony, mający dzieci wierzące,| nie obwiniane o rozpustę lub niekarność.|||

Biskup bowiem winien być jako włodarz Boży| człowiekiem nienagannym, niezarozumiałym, nieskłonnym do gniewu,| nieskorym do pijaństwa i awantur,| nie chciwym brudnego zysku,|| lecz| gościnnym, miłującym dobro,| rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym,| powściągliwym, przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki,|| aby| przekazując zdrową naukę,| mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.|||

«Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia;| lecz biada temu, przez którego przychodzą.|| Byłoby lepiej dla niego,| gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi| i wrzucono go w morze,| niż żeby miał być powodem grzechu| jednego z tych małych.|||

Uważajcie na siebie.| Jeśli brat twój zawini, upomnij go;| i jeśli żałuje, przebacz mu.| I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie| i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”,| przebacz mu».|||

Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary».||

Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy,| powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem| i przesadź się w morze”,| a byłaby wam posłuszna».|||