Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej:| «Miesiąc ten| będzie dla was początkiem miesięcy,| będzie pierwszym miesiącem roku!| Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak:||

   „Dziesiątego dnia tego miesiąca| niech się każdy postara o jagnię dla rodziny,| o jagnię dla domu.|| Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia jagnięcia,| to niech się postara o niego| razem ze swym sąsiadem,| który mieszka najbliżej jego domu,| aby była odpowiednia liczba osób.| Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka| według tego, co każdy może spożyć.|| Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny;| wziąć możecie jagnię albo koźlę.| Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca,| a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu.|| I wezmą krew baranka,| i pokropią nią odrzwia i progi domu,| w którym będą go spożywać.|| I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu,| spożyją je z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami.|||

   Tak zaś spożywać go będziecie:| Biodra wasze będą przepasane,| sandały na waszych nogach| i laska w waszym ręku.| Spożywać będziecie pośpiesznie,| gdyż jest to Pascha na cześć Pana.|||

   Tej nocy Ja przejdę przez Egipt,| zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej| od człowieka aż do bydła| i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu.| Ja, Pan.|| Krew będzie wam służyła do oznaczenia domów,| w których będziecie przebywać.| Gdy ujrzę krew, przejdę obok| i nie będzie pośród was| plagi niszczycielskiej,| gdy będę karał ziemię egipską.|||

   Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym| i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana.| Po wszystkie pokolenia| w tym dniu świętować będziecie na zawsze”».|||

   Jeżeli ojcem nazywacie| Tego, który sądzi nie mając względów na osoby,| ale według uczynków każdego człowieka,| to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie.|||

   Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania| zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym,| srebrem lub złotem,| ale drogocenną krwią Chrystusa,| jako baranka niepokalanego i bez zmazy.|||

   On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata,| dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił| ze względu na was.|| Wy przez Niego uwierzyliście w Boga,| który wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały,| tak że wiara wasza i nadzieja| są skierowane ku Bogu.|||

   Siostry Łazarza posłały do Jezusa wiadomość:| «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz».| Jezus usłyszawszy to rzekł:| «Choroba ta nie zmierza ku śmierci,| ale ku chwale Bożej,| aby dzięki niej| Syn Boży został otoczony chwałą».|||

   A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza.||

   Mimo jednak że słyszał o jego chorobie,| zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu.|| Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy znowu do Judei».|||

   Kiedy Jezus tam przybył,| zastał Łazarza już do czterech dni spoczywającego w grobie.|||

   Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi,| wyszła Mu na spotkanie.| Maria zaś siedziała w domu.| Marta rzekła do Jezusa: «Panie,| gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.| Lecz i teraz wiem, że Bóg| da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga».|||

   Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie».||

   Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie| w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym».|||

   Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem.| Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.| Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.| Wierzysz w to?»||

   Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę,| żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży,| który miał przyjść na świat».|||

   Jezus wzruszył się w duchu,| rozrzewnił i zapytał: «Gdzieście go położyli?»||

   Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz».| Jezus zapłakał.|| A Żydzi rzekli: «Oto jak go miłował!».| Niektórzy z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu,| nie mógł sprawić, by on nie umarł?»|||

   A Jezus ponownie,| okazując głębokie wzruszenie,| przyszedł do grobu.|| Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień.|||

   Jezus rzekł: «Usuńcie kamień».||

   Siostra zmarłego, Marta,| rzekła do Niego: «Panie, już cuchnie.| Leży bowiem od czterech dni w grobie».||

   Jezus rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci,| że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?».|| Usunięto więc kamień.| Jezus wzniósł oczy do góry| i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał.| Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz.| Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem,| aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał».|| To powiedziawszy zawołał donośnym głosem:| «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!»|| I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami,| a twarz jego była zawinięta chustą.| Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić».|||

   Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii| ujrzawszy to, czego Jezus dokonał,| uwierzyło w Niego.|||