ONŻ 1 stopień, dzień 2

Znaki lektorskie:
||| = długa przerwa
|| = średnia przerwa
| = krótka przerwa
↓ = obniżenie głosu
↑ = podniesienie głosu
podkreślenie =
= akcent logiczny lub gramatyczny
podkreślenie =
= mocny akcent logiczny

Kontakt: Ika

Oaza Nowego Życia stopnia pierwszego, dzień Nawiedzenia
Dzień drugi: Grzeszny człowiek. Bóg wierny obietnicom

PIERWSZE CZYTANIE: So 3, 14-18 (LM I, 102)

Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza.

Wyśpiewuj, Córo Syjońska!|
Podnieś radosny okrzyk, Izraelu!|
Ciesz się i wesel z całego serca,
Córo Jeruzalem!||
Pan oddalił wyroki na ciebie,|
usunął twego nieprzyjaciela:|
król Izraela,| Pan,| jest pośród ciebie,
już nie będziesz bała się złego.|||
Owego dnia powiedzą Jerozolimie:|
«Nie bój się, Syjonie!
Niech nie słabną twe ręce!»|
Pan, twój Bóg jest pośród ciebie,|
Mocarz, który daje zbawienie.||
On uniesie się weselem nad tobą,
odnowi swą miłość,|
wzniesie okrzyk radości,|
jak w dniu uroczystego święta.|||

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY: Iz 12, 2-3. 4bcd. 5-6 (LM I, 103)
REFREN: Głośmy z weselem: Bóg jest między nami!

    Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
    będę miał ufność i bać się nie będę.
    bo Pan jest moją mocą i pieśnią, *
    On stał się dla mnie zbawieniem!

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana! Wzywajcie Jego imienia, †
Dajcie poznać Jego dzieła między narodami, *
przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego!

    Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy! *
    niech to będzie wiadome po całej ziemi.
    Wznoś okrzyki i wołaj z radości, mieszkanko Syjonu, *
    bo wielki jest pośród ciebie Święty Izraela.

DRUGIE CZYTANIE: Rz 1, 16-25 (LM V, 156)

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.

Bracia:|

Ja nie wstydzę się Ewangelii,| jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu| dla każdego wierzącego,| najpierw dla Żyda, potem dla Greka.|| W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża,| która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi,| jak jest napisane: «Sprawiedliwy z wiary żyć będzie».|||

Albowiem gniew Boży ujawnia się z nieba| na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi,| którzy przez nieprawość| nakładają prawdzie pęta.|| To bowiem, co o Bogu można poznać,| jawne jest wśród nich,| gdyż Bóg im to ujawnił.| Albowiem od stworzenia świata| niewidzialne Jego przymioty,| wiekuista Jego potęga oraz bóstwo| stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła,| tak że nie mogą się wymówić od winy.|| Ponieważ choć Boga poznali,| nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali,| lecz znikczemnieli w swoich myślach| i zaćmione zostało bezrozumne ich serce.|| Podając się za mądrych, stali się głupi.| I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga| na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków,| czworonożnych zwierząt i płazów.|||

Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc| na łup nieczystości,| tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał.|| Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć,| i służyli jemu zamiast służyć Stwórcy,| który jest błogosławiony na wieki. Amen.|||

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: Łk 1, 45
Błogosławiona jesteś, Maryjo, któraś uwierzyła,
że spełnią się słowa powiedziane ci od Pana.

EWANGELIA: Łk 1, 39-56 (LM VI, 124)

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W tym czasie| Maryja wybrała się| i poszła z pośpiechem w góry| do pewnego miasta w pokoleniu Judy.|| Weszła do domu Zachariasza| i pozdrowiła Elżbietę.|||

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi,| poruszyło się dzieciątko w jej łonie,| a Duch Święty napełnił Elżbietę.| Wydała ona okrzyk i powiedziała:|

«Błogosławiona jesteś między niewiastami| i błogosławiony jest owoc Twojego łona.| A skądże mi to,| że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?|| Oto, skoro głos Twego pozdrowienia| zabrzmiał w moich uszach,| poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim.|| Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła,| że spełnią się słowa powiedziane ci od Pana».||

Wtedy Maryja rzekła:|
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.|
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy,||
oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą|
wszystkie pokolenia.|||
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,|
święte jest imię Jego.||
A Jego miłosierdzie| z pokolenia na pokolenia|
nad tymi, którzy się Go boją.|||
Okazał moc swego ramienia,|
rozproszył| pyszniących się zamysłami serc swoich.||
Strącił władców z tronu,|
a wywyższył pokornych.||
Głodnych nasycił dobrami,|
a bogatych z niczym odprawił.||
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,|
pomny na swe miłosierdzie.||
Jak obiecał naszym ojcom,|
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».|||

Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy;| potem wróciła do domu.|||

Oto słowo Pańskie.