Dostąpiwszy usprawiedliwienia przez wiarę,| zachowajmy pokój z Bogiem| przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.|| Dzięki Niemu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp| do tej łaski, w której trwamy| i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.|| Ale nie tylko to,| lecz chlubimy się także z ucisków,|| wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość,| a wytrwałość wypróbowaną cnotę,| wypróbowana cnota zaś nadzieję.|| A nadzieja zawieść nie może,| ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych| przez Ducha Świętego,| który został nam dany.|||

Bracia:|

   Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?|| On, który nawet własnego Syna nie oszczędził,| ale Go za nas wszystkich wydał,|| jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?||| Któż może wystąpić z oskarżeniem| przeciw tym, których Bóg wybrał?|| Czyż Bóg,| który usprawiedliwia?||| Któż może wydać wyrok potępienia?| Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć,| co więcej,| zmartwychwstał,| siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?|||

   Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej?|| Utrapienie,| ucisk czy prześladowanie,| głód czy nagość,| niebezpieczeństwo czy miecz?|| Jak to jest napisane:| «Z powodu ciebie zabijają nas przez cały dzień,| uważają nas za owce przeznaczone na rzeź».|| Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo| dzięki Temu, który nas umiłował.|||

   I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie,| ani aniołowie, ani zwierzchności,| ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe,| ani potęgi,|| ani co wysokie, ani co głębokie,| ani jakiekolwiek inne stworzenie|| nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga,| która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.|||

   Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych,| aby z Boga była owa przeogromna moc,| a nie z nas.|| Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu;|| żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy;|| znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni,|| obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy.|||

   Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa,| aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele.|| Ciągle bowiem jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa,| aby życie Jezusa objawiało się| w naszym śmiertelnym ciele.|| Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was – życie.|||

   Cieszę się przeto owym duchem wiary,| wedle którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem»;|| my także wierzymy i dlatego mówimy,| przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa,| z Jezusem przywróci życie także nam|| i stawi nas przed sobą razem z wami.|| Wszystko to bowiem dla was,|| ażeby w pełni obfitująca łaska| zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.|||

   Okazujemy się sługami Boga przez wszystko:|| przez wielką cierpliwość,| wśród utrapień, przeciwności i ucisków,|| w chłostach, więzieniach, podczas rozruchów,| w trudach, w nocnych czuwaniach i w postach,|| przez czystość i umiejętność,| przez wielkoduszność i łagodność,| przez objawy Ducha Świętego i miłość nieobłudną,|| przez głoszenie prawdy i moc Bożą,| przez oręż sprawiedliwości zaczepny i obronny,|| wśród czci i pohańbienia,| przez dobrą sławę i zniesławienie.|| Uchodzący za oszustów, a przecież prawdomówni;|| niby nieznani, a przecież dobrze znani;|| niby umierający, a oto żyjemy;| jakby karceni, lecz nie uśmiercani;|| jakby smutni, lecz zawsze radośni;|| jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu;| jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko.|||

   Pamiętaj na Jezusa Chrystusa,| potomka Dawida.|| On według Ewangelii mojej powstał z martwych.|| Dla niej znoszę niedolę aż do więzów jak złoczyńca;| ale słowo Boże nie uległo skrępowaniu.|| Dlatego znoszę wszystko| przez wzgląd na wybranych,| aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie| razem z wieczną chwałą.|||

   Nauka to zasługująca na wiarę:|| Jeżeliśmy bowiem z Nim współumarli,| wespół z Nim i żyć będziemy.|| Jeśli trwamy w cierpliwości,| wespół z Nim też królować będziemy.|| Jeśli się będziemy Go zapierali,| to i On nas się zaprze.|| Jeśli my odmawiamy wierności,| On wiary dochowuje,| bo nie może się zaprzeć siebie samego.|||

   Ty natomiast poszedłeś śladem mojej nauki,| sposobu życia, zamierzeń, wiary, cierpliwości,| miłości, wytrwałości, prześladowań,| cierpień, jakie mnie spotkały w Antiochii,| w Ikonium, w Listrze.|| Jakież to prześladowania zniosłem,| a ze wszystkich wyrwał mnie Pan.|| I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie,| spotkają prześladowania.|||

   Przypomnijcie sobie dawniejsze dni,| kiedyście to po oświeceniu wytrzymali wielką nawałę cierpień,|| już to będąc wystawieni publicznie na szyderstwa i prześladowania,| już to stawszy się uczestnikami| tych, którzy takie udręki znosili.|||

   Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi,|| z radością przyjęliście rabunek waszego mienia,| wiedząc, że sami posiadacie majętność lepszą i trwającą.||| Nie pozbywajcie się więc nadziei waszej,| która ma wielką zapłatę.|| Potrzebujecie bowiem wytrwałości,| abyście spełniając wolę Bożą, dostąpili obietnicy.|||

   Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi,| ilekroć spadają na was różne doświadczenia.|| Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę,| rodzi wytrwałość.|||

   Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym,|| abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.|||

   Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie,|| gdy bowiem zostanie poddany próbie,| otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana| tym, którzy Go miłują.|||

   Jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości,| błogosławieni jesteście.|| Nie obawiajcie się zaś ich gróźb| i nie dajcie się zaniepokoić.|||

   Pana zaś| Chrystusa| miejcie w sercach za Świętego| i bądźcie zawsze gotowi do obrony| wobec każdego, kto domaga się od was| uzasadnienia tej nadziei, która w was jest.|| A z łagodnością i bojaźnią Bożą zachowujcie czyste sumienie,|| ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie,| doznali zawstydzenia| właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają.|||

   Lepiej bowiem, jeżeli taka wola Boża,| cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle.|||

   Temu żarowi,| który w pośrodku was trwa dla waszego doświadczenia,| nie dziwcie się,| jakby was spotkało coś niezwykłego,|| ale cieszcie się,| im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych,|| abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały.|||

   Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam| z powodu imienia Chrystusa,|| albowiem Duch chwały,| Boży Duch na was spoczywa.|| Nikt jednak z was niech nie cierpi jako zabójca| albo złodziej, albo złoczyńca,| albo jako niepowołany nadzorca obcych dóbr.|| Jeżeli zaś cierpi jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi,| ale niech wychwala Boga w tym imieniu.|||

   Czas bowiem, aby sąd się rozpoczął od domu Bożego.|| Jeżeli zaś najpierw od nas,| to jaki będzie koniec| tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Bożej?|| A jeżeli sprawiedliwy z trudem dojdzie do zbawienia,| gdzie znajdzie się bezbożny i grzesznik?|| Zatem również ci, którzy cierpią| zgodnie z wolą Bożą,| niech dobrze czyniąc, wiernemu Stwórcy oddają swe dusze.|||

   Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem,| z Boga się narodził,|| i każdy miłujący Tego, który dał życie,| miłuje również tego, który życie od Niego otrzymał.|||

   Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże,| gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania,|| albowiem miłość względem Boga| polega na spełnianiu Jego przykazań,|| a przykazania Jego nie są ciężkie.|||

   Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone,| zwycięża świat;|| tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat,| jest nasza wiara.|| A kto zwycięża świat,| jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?|||

   Jezus powiedział do swoich Apostołów:| «Miejcie się na baczności przed ludźmi.|| Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować.| Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu,| na świadectwo im i poganom.|||

   Kiedy was wydadzą,| nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić.|| W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić.| Gdyż nie wy będziecie mówili,| lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was.|||

   Brat wyda brata na śmierć| i ojciec syna;|| dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią.|| Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia.|| Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony».|||

   Jezus powiedział do swoich Apostołów:| «Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało,| lecz duszy zabić nie mogą.|| Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle.|||

   Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa?| A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego| nie spadnie na ziemię.|| U was zaś nawet włosy na głowie| wszystkie są policzone.|| Dlatego nie bójcie się:| jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.|||

   Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi,| przyznam się i Ja przed moim Ojcem,| który jest w niebie.|| Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi,| tego zaprę się i Ja| przed moim Ojcem, który jest w niebie».|||

   Jezus powiedział do swoich Apostołów:| «Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię.|| Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.|| Bo przyszedłem poróżnić| syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową,|| i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy.|||

   Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie,| nie jest Mnie godzien.|| I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie,| nie jest Mnie godzien.|| Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien.|||

   Kto chce znaleźć swe życie, straci je,|| a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je».|||

   Jezus mówił do wszystkich:| «Jeśli kto chce iść za Mną,| niech się zaprze samego siebie,| niech co dnia bierze krzyż swój| i niech Mnie naśladuje.|||

   Bo kto chce zachować swoje życie, straci je,| a kto straci swe życie z mego powodu,| ten je zachowa.||

   Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska,| a siebie zatraci lub szkodę poniesie?|||

   Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi,| tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie,|| gdy przyjdzie w swojej chwale| oraz w chwale Ojca i świętych aniołów».|||

   Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:| Jeżeli ziarno pszenicy| wpadłszy w ziemię nie obumrze,| zostanie tylko samo,|| ale jeżeli obumrze,| przynosi plon obfity.|||

   Ten, kto kocha swoje życie, traci je,|| a kto nienawidzi swego życia na tym świecie,| zachowa je na życie wieczne.|||

   A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną,| a gdzie Ja jestem,| tam będzie i mój sługa.|| A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».|||

   Jezus powiedział do swoich uczniów:| «Jeżeli was świat nienawidzi,| wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził.|| Gdybyście byli ze świata, świat by was miłował jako swoją własność.|| Ale ponieważ nie jesteście ze świata,| bo Ja was wybrałem sobie ze świata,| dlatego was świat nienawidzi.|||

   Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem:| „Sługa nie jest większy od swego pana”.||

   Jeżeli Mnie prześladowali,| to i was będą prześladować.|| Jeżeli moje słowo zachowali,| to i wasze będą zachowywać.|| Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia,| bo nie znają Tego, który Mnie posłał».|||

   Jezus| podniósłszy oczy ku niebu,| rzekł: «Ojcze Święty,| zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś,| aby tak jak My stanowili jedno.|| Dopóki z nimi byłem,| zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś,|| i ustrzegłem ich,| a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia,| aby się spełniło Pismo.|| Ale teraz idę do Ciebie| i tak mówię, będąc jeszcze na świecie,|| aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.|||

   Ja im przekazałem Twoje słowo,|| a świat ich znienawidził| za to, że nie są ze świata,| jak i Ja nie jestem ze świata.|||

   Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata,| ale byś ich ustrzegł od złego.|| Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.|||

   Uświęć ich w prawdzie.|| Słowo Twoje jest prawdą.|||

   Jak Ty Mnie posłałeś na świat,| tak i Ja ich na świat posłałem.|| A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie,| aby i oni byli uświęceni w prawdzie».|||