Spodobało się Panu| zmiażdżyć swojego sługę cierpieniem.|| Jeśli on wyda swe życie| na ofiarę za grzechy,| ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży,| a wola Pana spełni się przez niego.|| Po udrękach swej duszy, ujrzy światło| i nim się nasyci.|| Zacny mój sługa usprawiedliwi wielu,| ich nieprawości on sam dźwigać będzie.|||

   Dlatego w nagrodę| przydzielę mu tłumy i posiądzie możnych jako zdobycz,| za to, że siebie na śmierć ofiarował| i policzony został pomiędzy przestępców.|| A on| poniósł grzechy wielu| i oręduje za przestępcami.|||

   Uświęceni jesteśmy| przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa| raz na zawsze.|| Złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy,| Chrystus zasiadł po prawicy Boga,| oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego| staną się podnóżkiem nóg Jego.|| Jedną bowiem ofiarą| udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani.|||

   «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:| Jeżeli ziarno pszenicy| wpadłszy w ziemię nie obumrze,| zostanie tylko samo,|| ale jeżeli obumrze,| przynosi plon obfity.|| Ten, kto kocha swoje życie, traci je,| a kto nienawidzi swego życia na tym świecie,| zachowa je na życie wieczne.|| A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną,| a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.| A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.|||

   Teraz| dusza moja doznała lęku| i cóż mam powiedzieć?| Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny.| Nie,| właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę.| Ojcze, uwielbij imię Twoje».|||

   Wtem rozległ się głos z nieba:| «Już uwielbiłem i znowu uwielbię».|||