Znaki lektorskie:
||| = d³uga przerwa
|| = ¶rednia przerwa
| = krótka przerwa
↓ = obni¿enie g³osu
↑ = podniesienie g³osu
podkre¶lenie =
= akcent logiczny lub gramatyczny
podkre¶lenie =
= mocny akcent logiczny

Kontakt: Ika


 

Oaza Nowego ¯ycia stopnia podstawowego, dzieñ Zwiastowania
Dzieñ pierwszy: Pan z wami

 
PIERWSZE CZYTANIE: Sof 3, 14-18a (LM I, 102)

Czytanie z Ksiêgi proroka Sofoniasza.

Wy¶piewuj, Córo Syjoñska!|
Podnie¶ radosny okrzyk, Izraelu!||
Ciesz siê i wesel z ca³ego serca,
Córo Jeruzalem!|
Pan oddali³ wyroki na ciebie,|
usun±³ twego nieprzyjaciela:|||
Król Izraela, Pan, jest po¶ród ciebie,|
ju¿ nie bêdziesz ba³a siê z³ego.||
Owego dnia powiedz± Jerozolimie: «Nie bój siê, Syjonie!|
Niech nie s³abn± twe rêce!»||
Pan, twój Bóg jest po¶ród ciebie,|
Mocarz, który daje zbawienie,|||
On uniesie siê weselem nad tob±,|
odnowi sw± mi³o¶æ,||
wzniesie okrzyk rado¶ci,|
jak w dniu uroczystego ¶wiêta.|||

   Oto s³owo Bo¿e.

 
PSALM RESPONSORYJNY: Iz 12, 2-3. 4bcd. 5-6 (LM I, 103)
REFREN: G³o¶my z weselem: Bóg jest miêdzy nami!

    Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
    bêdê mia³ ufno¶æ i baæ siê nie bêdê.
    bo Pan jest moj± moc± i pie¶ni±, *
    On sta³ siê dla mnie zbawieniem!

Wy za¶ z weselem czerpaæ bêdziecie wodê *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana! Wzywajcie Jego imienia, †
Dajcie poznaæ Jego dzie³a miêdzy narodami, *
przypominajcie, ¿e wspania³e jest imiê Jego!

    ¦piewajcie Panu, bo uczyni³ wznios³e rzeczy! *
    niech to bêdzie wiadome po ca³ej ziemi.
    Wzno¶ okrzyki i wo³aj z rado¶ci, mieszkanko Syjonu, *
    bo wielki jest po¶ród ciebie ¦wiêty Izraela.

 

 

DRUGIE CZYTANIE: Rz 8, 31b-39 (LM V, 226)

Czytanie z Listu ¶wiêtego Paw³a Aposto³a do Rzymian.

Bracia:|

   Je¿eli Bóg z nami, któ¿ przeciwko nam?| On, który nawet w³asnego Syna nie oszczêdzi³,| ale Go za nas wszystkich wyda³,| jak¿e mia³by wraz z Nim| i nam wszystkiego nie darowaæ?|| Któ¿ mo¿e wyst±piæ z oskar¿eniem| przeciw tym, których Bóg wybra³?| Czy¿ Bóg, który usprawiedliwia?|| Któ¿ mo¿e wydaæ wyrok potêpienia?| Czy Chrystus Jezus, który poniós³ za nas ¶mieræ,| co wiêcej, zmartwychwsta³,| siedzi po prawicy Boga i przyczynia siê za nami?|||

   Któ¿ nas mo¿e od³±czyæ od mi³o¶ci Chrystusowej?| Utrapienie, ucisk czy prze¶ladowanie,| g³ód czy nago¶æ, niebezpieczeñstwo czy miecz?|| Jak to jest napisane: «Z powodu ciebie| zabijaj± nas przez ca³y dzieñ,| uwa¿aj± nas za owce przeznaczone na rze¼».|| Ale we wszystkim tym odnosimy pe³ne zwyciêstwo| dziêki Temu, który nas umi³owa³.|||

   I jestem pewien, ¿e ani ¶mieræ, ani ¿ycie,| ani anio³owie, ani zwierzchno¶ci,| ani rzeczy tera¼niejsze, ani przysz³e,| ani potêgi, ani co wysokie, ani co g³êbokie,| ani jakiekolwiek inne stworzenie| nie zdo³a nas od³±czyæ od mi³o¶ci Boga,| która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.|||

   Oto s³owo Bo¿e.

 

 

¦PIEW PRZED EWANGELI¡: £k 1, 38
Oto ja s³u¿ebnica Pañska,
niech mi siê stanie wed³ug twego s³owa.

 
EWANGELIA: £k 1, 26-38 (LM I, 131)

S³owa Ewangelii wed³ug ¶wiêtego £ukasza.

   Bóg pos³a³ anio³a Gabriela| do miasta w Galilei, zwanego Nazaret,| do Dziewicy po¶lubionej mê¿owi, imieniem Józef, z rodu Dawida;| a Dziewicy by³o na imiê Maryja.||

   Anio³ wszed³ do Niej| i rzek³: «B±d¼ pozdrowiona, pe³na ³aski,| Pan z Tob±».|||

   Ona zmiesza³a siê na te s³owa| i rozwa¿a³a, co mia³oby znaczyæ to pozdrowienie.|||

   Lecz anio³ rzek³ do Niej: «Nie bój siê, Maryjo,| znalaz³a¶ bowiem ³askê u Boga.|| Oto poczniesz i porodzisz Syna,| któremu nadasz imiê Jezus.|| Bêdzie On wielki i bêdzie nazwany Synem Najwy¿szego,| a Pan Bóg| da Mu tron Jego praojca, Dawida.| Bêdzie panowa³ nad domem Jakuba na wieki,| a Jego panowaniu nie bêdzie koñca».|||

   Na to Maryja rzek³a do anio³a:| «Jak¿e siê to stanie,| skoro nie znam mê¿a?»||

   Anio³ Jej odpowiedzia³: «Duch ¦wiêty zst±pi na Ciebie| i moc Najwy¿szego os³oni Ciê.| Dlatego te¿ ¦wiête, które siê narodzi,| bêdzie nazwane Synem Bo¿ym.|| A oto równie¿ krewna Twoja, El¿bieta,| poczê³a w swej staro¶ci syna| i jest ju¿ w szóstym miesi±cu| ta, która uchodzi za niep³odn±.| Dla Boga bowiem nie ma nic niemo¿liwego».|||

   Na to rzek³a Maryja: «Oto Ja s³u¿ebnica Pañska,| niech Mi siê stanie wed³ug twego s³owa».|| Wtedy odszed³ od Niej anio³.|||

   Oto s³owo Pañskie.