1997 Kraków
1998 Rzym, przedstawiciele ruchów
1998 Watykan, z delegacją RŚŻ
1999 Siedlce, posłannictwo świeckich

8 VI 1997

W czasie szóstej podróży Jana Pawła II do Polski Ruch Światło-Życie zebrał się na Błonach w Krakowie, podczas mszy kanonizacyjnej św. Jadwigi królowej. Ojciec św. zwrócił się do jego członków na zakończenie celebracji przed modlitwą Anioł Pański, mówiąc:

Ruch Światło-Życie lub − jak dawniej się mówiło − „Oazy Żywego Kościoła” obchodzą 25-lecie swojego powstania. Wprawdzie początki jego, jak pamiętam, sięgają jeszcze dalej wstecz, do lat pięćdziesiątych, ale ostatnie ćwierćwiecze jest czasem jego regularnej pracy duszpasterskiej. Pragnę nawiązać do tego doświadczenia oaz, z którym jako metropolita krakowski od początku byłem bardzo blisko związany.

Po roku 1989 mogły się w Polsce rozwinąć różne ruchy apostolskie − tak że młodsze pokolenie nie pamięta tego, czym było dla nas w okresie rządów komunistycznych, doświadczenie „Oaz Żywego Kościoła”. Uczestniczyłem w tym doświadczeniu jako biskup, i uczestniczyłem całym sercem. Wielokrotnie odwiedzałem wraz z księdzem Franciszkiem Blachnickim grupy oazowe odprawiające rekolekcje w różnych miejscach archidiecezji. Radowałem się przy każdym spotkaniu, zwłaszcza w czasie wakacyjnym, w miesiącach letnich. Odwiedzałem oazy w różnych miejscach krakowskiej archidiecezji, a także broniłem ruchu oazowego przed zagrożeniami pochodzącymi od ówczesnych służb bezpieczeństwa. Wszyscy o tym wiedzieli − zarówno kapłani, jak sama młodzież − że kardynał z Krakowa jest z nimi, że ich popiera, wspomaga i gotów bronić w razie zagrożenia. A w roku 1973 zawierzyłem dzieło oazy Niepokalanej, Matce Kościoła.

Pragnę raz jeszcze wrócić myślą i sercem do tych wszystkich miejsc, gdzie spotykaliśmy się na oazach, poczynając od Krościenka, i w modlitwie „Anioł Pański” podziękować Niepokalanej za to dzieło, które niewątpliwie przyczyniło się do zwycięstwa − zgodnie ze słowami wielkiego kardynała prymasa Augusta Hlonda: „Zwycięstwo, jeżeli przyjdzie, będzie to zwycięstwo przez Maryję”.

Opiece Maryi, Matki Kościoła, zawierzam również inne organizacje i ruchy młodzieżowe obecne w Krakowie i w Polsce.

Osservatore Romano wydanie polskie. 18(1997) nr 7(194) s. 57-58.

31 V 1998

Udział przedstawicieli Ruchu Światło-Życie w historycznym spotkaniu ruchów i nowych wspólnot kościelnych z Janem Pawłem II w Rzymie. Liturgicznie był to dzień Pięćdzisiątnicy czyli Zesłania Ducha Świętego oraz dzień Maryi, Matki Kościoła. W niedzielę Papież wspomniał nasz ruch krótko przemawiając po modlitwie Regina caeli.

Dobiega końca uroczysta liturgia eucharystyczna, podczas której przeżywaliśmy na nowo tajemnicę Zesłania Ducha Świętego. Liturgia ta została w pewien sposób przygotowana wczoraj przez wielkie spotkanie licznych wspólnot kościelnych. W sercu słyszę jeszcze żywe echo ogromnego entuzjazmu, jaki nas przenikał, gdy przez kilka godzin wzywaliśmy razem Ducha Świętego. Dziękujmy Bogu za tę wiosnę Kościoła, wzbudzoną przez odnawiającą moc Ducha.

W sercu tego wieczernika, którym jest Rzym i cały świat, szczególnie mocno odczuwamy obecność Matki Jezusa, Najświętszej Maryi Panny. Jej przewodnictwu i opiece pragniemy powierzyć braci i siostry, którym dzisiaj udzieliłem z radością sakramentów bierzmowania i Eucharystii.

Królowej Apostołów zawierzamy ruchy i wszelkie formy działalności misyjnej powstałe w ostatnich latach. W Jej dłonie składamy powszechną misję całego Kościoła, który od dnia Pięćdziesiątnicy idzie swoim szlakiem przez stulecia z wciąż odnawianym zapałem, aby głosić Ewangelię we wszystkich częściach świata. W tym kontekście pragnę wspomnieć, że właśnie dzisiaj podpisałem orędzie na najbliższy Światowy Dzień Misyjny. Powierzam je symbolicznie wam tutaj obecnym i całemu Kościołowi, ufając, że stanie się ono wkładem w dzieło nowej ewangelizacji w  perspektywie bliskiego już trzeciego tysiąclecia.

Pozdrawiam wreszcie pielgrzymów z Polski, obecnych tu fizycznie i duchowo. Trudno, żebym w tym dniu nie myślał o Matce Boskiej Piekarskiej i o naszych Oazach.

Dziś, w dniu Zesłania Ducha Świętego, powtarzam te słowa modlitwy: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi!”, które wypowiedziałem w 1979 r., myśląc szczególnie o naszej ojczystej ziemi, i których nie przestaję co dnia zanosić do Boga. Niech moc Ducha Pocieszyciela przenika codzienność wszystkich Polaków i niech będzie niewyczerpanym źródłem braterskiej miłości i pokoju.

Osservatore Romano wydanie polskie. 19(1998) nr 8-9(205), s. 41.

1 VI 1998

W poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego, w dzień Matki Kościoła, Papież spotkał się bezpośrednio z delegacją Ruchu Światło-Życie po mszy św. celebrowanej przez niego w prywatnej kaplicy na Watykanie. Relacjonuje ks. Henryk Bolczyk oraz państwo Krystyna i Wiesław Bratkowie.

W czerwcu 1997 roku na Błoniach krakowskich rozpoczęliśmy obchody jubileuszu oazowego, 25-lecia zawierzenia Ruchu Niepokalanej, Matce Kościoła. Z tej okazji Ojciec święty skierował wówczas do nas ważkie słowo. Teraz, w samym dniu liturgicznej rocznicy aktu oddania, stanowiącego, jak podkreślał Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, Akt Konstytutywny Ruchu − znaleźliśmy się w prywatnej kaplicy Jana Pawła II.
[...]
Po Mszy świętej w sali biblioteki papieskiej dostąpiliśmy radości rozmowy z Ojcem świętym i możliwości wręczenia darów wyrażających wdzięczność między innymi za słowo skierowane do Ruchu Światło-Życie na Błoniach krakowskich w czerwcu minionego roku. [...] Stanąłem tuż przy drzwiach wejściowych, trzymając w ręku duże [...] zdjęcie figury Matki Bożej z Kopiej Górki z Krościenka. [...] Rozpocząłem z wielkim przejęciem słowo podziękowania w imieniu całego Ruchu:
− Ojcze święty, dzisiaj dokładnie przypada liturgiczna rocznica, kiedy jako metropolita krakowski poświęcałeś tę figurę i zawierzyłeś cały Ruch Światło-Życie Niepokalanej, Matce Kościoła. Wśród obecnych był również o. Giussani, założyciel Comunione e Liberazione.
− A czy ksiądz był też wtedy obecny? − zapytał mnie Ojciec święty.
− Tak, byłem.
− To dobrze.
− Ojcze święty. Chiara Lubich w swoim świadectwie na placu św. Piotra wyznała, że wiele razy pytała Ojca świętego o radę dla ruchu, o to, co mają czynić, co jest pragnieniem Ojca świętego wobec tego ruchu. Ośmielony tym przykładem i ja pytam, jakie życzenia ma Ojciec święty względem naszego Ruchu, jak Ojciec święty widzi nasze zadania?
− Trzymajcie się wszystkiego, czego nauczał wasz Założyciel − odpowiedział Ojciec święty.
− Dziękujemy.

[...] Ksiądz Jacek wręczając miniaturkę figury z Krościenka zaznaczył, że to dar z Carlsbergu, gdzie znajduje się grób księdza Franciszka.
− Szkoda, że nie znajduje się w Krościenku − zaripostował Ojciec święty.
− Widzi Ksiądz! W Krościenku, a nie w Katowicach! − zareagowało otoczenie.
[...]
Wystawiliśmy drugi obraz, zdjęcie przedstawiające wspinających się na górę Tabor księdza kardynała Karola Wojtyłę, ks. Franciszka Blachnickiego i ks. Stanisława Dziwisza. Przeznaczyliśmy ten dar dla biskupa Stanisława Dziwisza za jego wierność w posłudze Ojcu świętemu, za życzliwość dla naszego Ruchu, Zbliżając się do obrazu Papież komentował:
− Idziemy na Błyszcz. Ale wtedy lało! −  dodał.
[...]
A ja zdobyłem się na odwagę, aby zapytać:
− Ojcze święty, gdzie ma być grób księdza Franciszka?
Zrazu odpowiedział: − Tam, gdzie umarł.
Mając przekonanie, że niejasno postawiłem pytanie, ponowiłem je:
− Ojcze święty, czy grób ma być w Krościenku, czy w Katowicach?
− Radźcie się biskupów.
− To już robiliśmy.
Wtedy, po krótkim namyśle, Ojciec święty powiedział:
− No tak, Carlsberg to było wygnanie, a Ojczyzna − to Krościenko.
Jeszcze na odejście zaintonowałem śpiew Zwiastunom z gór, podjęty przez wszystkich. Ojciec święty zatrzymał się w drzwiach, zwrócił się ku nam, skomentował piosenkę, że pochodzi z Irlandii, podał angielski tytuł i z uśmiechem odszedł. Nasza radość była wielka...

Por. ks. Henryk Bolczyk, Carlsberg to było wygnanie, a Ojczyzna to Krościenko. Delegacja Ruchu Światło-Życie u Jana Pawła II. Oaza Pismo Ruchu Światło-Życie (1998) nr 34, s. 25-26.

Ksiądz Moderator pyta, czy Papież ma jakieś przesłanie dla oazy. Ojciec święty mówi dobitnie:
− Trzymać się tego, co mówił Ojciec Blachnicki.
Ojciec święty dochodzi do nas. Ze wzruszenia język więźnie mi w gardle. Mówię, że reprezentujemy kręgi rodzin Domowego Kościoła. Ojciec święty:
− A... oaza rodzin. To dobrze, pięknie. Rodziny to ważna rzecz. Czy byliście w sobotę na placu podczas spotkania? Było pięknie... to było piękne.

Krystyna i Wiesław Bratkowie, Nasze przeżycia podczas spotkania z Ojcem świętym w święto Matki Kościoła 1. 06. 1998 r. Oaza Pismo Ruchu Światło-Życie (1998) nr 34, s. 27.

10 czerwca 1999

Podczas VII podróży Jana Pawła II do Polski (5-17 czerwca) Ruch Światło-Życie został wspomniany przy okazji określania posłannictwa ludziom świeckim w homilii wygłoszonej w Siedlcach przypominającej dzieło błogosławionych męczenników jedności Kościoła z Pratulina.

Drodzy bracia i siostry, przez chrzest św. zostaliście włączeni w Chrystusa. Tworzycie Kościół – Jego Ciało Mistyczne. Przez was chce działać Chrystus mocą swego Ducha. On przez was pragnie «nieść ubogim dobrą nowinę, więźniom głosić wolność, a niewidomym przejrzenie» – jak czytamy u proroka. Przez was pragnie «uciśnionych odsyłać wolnymi i obwoływać rok łaski od Pana» (por. Łk 4, 18-19). Jako ludzie świeccy, wierni swojej tożsamości, żyjąc w świecie czynnie i skutecznie możecie ten świat przekształcić w duchu Ewangelii. Bądźcie solą, która daje chrześcijański smak życiu. Bądźcie światłem, które świeci w mrokach obojętności i egoizmu.

(...) Mój poprzednik papież Paweł VI w Adhortacji apostolskiej Evangelii nuntiandi napisał: «polem właściwym dla ewangelizacyjnej aktywności (ludzi świeckich) jest szeroka i bardzo złożona dziedzina polityki, życia społecznego, gospodarki, dziedzina kultury, nauki i sztuki, stosunków międzynarodowych, środków przekazu społecznego; do tego dochodzą niektóre dziedziny szczególnie otwarte na ewangelizację, jak miłość, rodzina, wychowanie dzieci i młodzieży, praca zawodowa, cierpienia ludzkie» (por. n. 70).

Z radością stwierdzam, że w Polsce rozwija się żywo Akcja Katolicka, różnego rodzaju organizacje, stowarzyszenia i ruchy katolickie, a wśród nich ruchy młodzieżowe z Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży i Ruchem Światło-Życie na czele. Jest to nowy powiew Ducha Świętego w naszej Ojczyźnie, i za to niech będą dzięki Panu Bogu. Bądźcie wierni waszemu chrześcijańskiemu powołaniu. Bądźcie wierni Bogu i Chrystusowi żyjącemu w Kościele.