1980 List Sekretariatu Stanu
1980 Podczas kongresu włoskiego ruchu Oasi
1980 List z błogosławieństwem
1981 Telegram na VI Kongregację odpowiedzialnych
1981 Do światowego kongresu ruchów eklezjalnych

27 VI 1980

List watykańskiego Sekretariatu Stanu do ks. F. Blachnickiego

Przewielebny Księże Profesorze,
W imieniu Jego Świątobliwości Jana Pawła II serdecznie dziękuję za wiadomość o rozpoczynającym się pierwszym turnusie oaz młodzieży.
Ojciec Święty poleca Bogu w modlitwie wszystkich Uczestników rekolekcji prosząc, aby Chrystus Odkupiciel umacniał Ich kroki na drogach wiodących do Prawdziwego Szczęścia, którym jest On Sam; aby wszystkie napotykane trudności były dla Nich twórcze.
Z serca udziela Apostolskiego Błogosławieństwa.

Podpisany przez Substytuta E. Martineza.

Ks. F. Blachnicki, Godziny Taboru. Carlsberg-Lublin 1989, s. 159-160.

25 VII 1980

Słowa do Ruchu Światło-Życie podczas kongresu włoskiego ruchu Oasi

Serdeczne słowa pozdrowienia pragnę skierować do obecnych tu przedstawicieli oaz w Polsce. To dzisiejsze spotkanie z wami jest przedłużeniem wszystkich poprzednich kontaktów, jakie miałem z wami jako arcybiskup krakowski, jest przedłużeniem naszego spotkania w Nowym Targu, w Krakowie na Skałce, a także tych, które miały już poprzednio miejsce tu, w Castel Gandolfo.

Moi Drodzy, cieszę się bardzo, że jesteście, jesteście i działacie w Ojczyźnie i że reprezentanci waszego ruchu mogli przybyć do Rzymu i uczestniczyć w tym kongresie i w tym dzisiejszym spotkaniu z Papieżem. To jest duże bogactwo dla Kościoła i dla was. Dziękuję za to Bogu.

Zanieście proszę, moje serdeczne pozdrowienie papieskie wszystkim waszym Kolegom i Koleżankom, Braciom i Siostrom uczestnikom Ruchu Światło-Życie w Polsce. Jak zawsze tak i teraz polecam was Niepokalanej, Matce Pięknej Miłości. Nie ustawajcie, bądźcie ewangelicznym zaczynem, bądźcie świadkami obecności Boga w człowieku i wśród ludzi. Miejcie Życie i Światło w sobie i bądźcie życiem i światłem dla innych.

Błogosławię wam z całego serca.

ks. F. Blachnicki, Godziny Taboru. Carlsberg-Lublin 1989, s. 164

15 VIII 1980

Ogromną wagę i znaczenie posiada dla Ruchu niezwykły dokument, jakim jest list Papieża z  15 sierpnia do wszystkich uczestników Ruchu Światło-Życie skierowany na ręce delegata Episkopatu, biskupa Tadeusza Błaszkiewicza. List ten nie jest odpowiedzią na żadną petycję skierowaną do niego ze strony ruchu, chociaż świadczy on o tym, że Papież był informowany o problemach ruchu i śledził jego trudności. List ten był dla ruchu w chwili doświadczeń wielkim i radosnym zaskoczeniem. Także ze względu na formę jego przekazania: na uroczystym papierze z kolorowym herbem Papieża, przekazany za pośrednictwem Prymasa Polski, kard. Stefana Wyszyńskiego, który wezwał do siebie biskupa T. Błaszkiewicza, aby wręczyć mu go osobiście. Ten list z błogosławieństwem apostolskim dla ruchu, gdzie ks. biskup T. Błaszkiewicz został nazwany opiekunem Ruchu Światło-Życie z ramienia Kościoła, stanowi swoiste decretum laudis dla ruchu i jakby potwierdzenie jego kościelnego charakteru − właśnie w chwili, gdy były podejmowane próby zakwestionowania tego.

Drogi Bracie w Biskupstwie,
Pragnę przesłać na ręce Księdza Biskupa kilka słów, które kieruję do uczestników Ruchu Światło-Życie, zwłaszcza do Młodzieży.

Dziękuję Wam za listy i obszerny materiał dotyczący życia, działalności i problemów, z jakimi boryka się na co dzień Wasza Wspólnota. Pozwala mi to, podobnie jak bezpośrednie kontakty z niektórymi grupami przybywającymi, dzięki Bogu, do Rzymu, z którymi spotykam się wedle możliwości, przedłużać niejako te momenty, które przeżywałem razem z Wami w Polsce, jako Metropolita Krakowski.

W korespondencji i rozmowach uderza mnie duża dojrzałość chrześcijańska, z jaką podejmujecie różne sprawy, zwłaszcza te trudne, czy to w życiu osobistym, czy też wspólnotowym. Tak, tylko w wierze znajduje człowiek prawdę, pełną prawdę o tym, co jest w nim samym i wokół niego. W wierze prostej, dziecięcej, a równocześnie świadomej, dojrzałej i wypróbowanej. Takiej wiary domagają się dzisiaj od chrześcijan nasze czasy. Cieszę się więc, że w tym właśnie kierunku zwracacie Wasze młode serca i umysły, że tam szukacie i znajdujecie prawdę o Was i o innych. Cieszę się i dziękuję Bogu, że w tym kierunku zwraca się młodzież polska a także i młodzież z różnych krajów świata. Patrzę na to z wielką nadzieją, otwartym sercem i ogromną wdzięcznością wobec Chrystusa Pana i Jego Niepokalanej Matki. Po zawodach i bolesnych doświadczeniach, jakich doznały ostatnie pokolenia i jakich niestety wciąż doznają pokolenia współczesne, Bóg nawiedza swój Lud w sposób szczególny. I to jest znak, znak naszych czasów, który odczytywać musimy z wielką wrażliwością, z wielką gotowością serc.

Jakże więc nie dziękować Bogu, że Wy tę wielką i niepowtarzalną przygodę, jaką jest Wasza młodość, staracie się przeżywać w szczególny sposób w duchowej komunii młodych z Chrystusem. Tę drogę, drogę duchowej komunii, otwarcia na drugiego człowieka, wybrał Bóg już w tajemnicy stworzenia; drogę tę potwierdził i udoskonalił Chrystus, powołując do życia Kościół jako wspólnotę Ludu Bożego. Na tej drodze realizuje siebie człowiek, który jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Na tej też drodze przychodzi do człowieka Bóg i Jego Zbawienie. Pogłębajcie tę prawdę w Waszych spotkaniach, na modlitwie, przy czytaniu i rozważaniu Pisma świętego, poprzez żywy udział w Eucharystii. Służcie wiernie Kościołowi, a szczególnie tej Jego części, którą jest Kościół w naszej Ojczyźnie. Bierzcie za Niego odpowiedzialność na konkretnym odcinku Waszego młodego życia. Bądźcie Kościołem w świecie współczesnym. Bądźcie drogą, na której Bóg przychodzi do Was samych, a przez Was do Waszych Braci i Sióstr.

Proszę o Światło Ducha Świętego dla Was i całej Młodzieży Polskiej. Polecam Was Matce Odwiecznego Słowa, Stolicy Mądrości. Niech Ona ma Was w swojej nieustającej opiece i strzeże po macierzyńsku Waszej drogi.

Księdzu Biskupowi, opiekunowi Ruchu Światło-Życie z ramienia Kościoła, Księdzu Moderatorowi Krajowemu, Moderatorom, wszystkim Oazom i wszystkim ich Członkom ślę z całego serca Apostolskie Błogosławieństwo.

Ks. F. Blachnicki, Godziny Taboru. Carlsberg-Lublin 1989, s. 165-166.
Por. także w: Domowy Kościół (1980) nr 24, październik, s. 5-6.

27 II 1981

Telegram z błogosławieństwem Ojca Świętego na szóstą Krajową Kongregację Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie.

Uczestnikom VI Krajowej Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie zebranym pod przewodnictwem J. E. Ks. biskupa Tadeusza Błaszkiewicza na Jasnej Górze, Jego Świątobliwość Jan Paweł II śle zapewnienie o  łączności duchowej w modlitwie, życzy opieki Ducha Świętego i Jego Oblubienicy w zgłębianiu podjętego tematu służby na rzecz jedności w Kościele z serca udziela duszpasterzom i młodzieży apostolskiego błogosławieństwa.

Podpisany Substytut watykański E. Martinez.

Ks. F. Blachnicki, Godziny Taboru. Carlsberg-Lublin 1989, s. 178.

27 IX 1981

W dniach 23-27 września 1981 odbył się z inicjatywy Ruchu Światło-Życie oraz Comunione e Liberazione światowy kongres ruchów Kościoła (Movimenti nella Chiesa) z udziałem ok. 120 osób z 22 ruchów eklezjalnych. W pracach kongresu brało udział wielu kardynałów i biskupów oraz przedstawicieli dykasterii watykańskich. Ostatniego dnia uczestnicy kongresu wzięli udział we Mszy św. w Castel Gandolfo, na zakończenie której słowo do nich powiedział sam Ojciec święty. Były to pierwsze dni publicznych wystąpień Papieża po długim pobycie w szpitalu z powodu zamachu na jego życie w maju.

Serdecznie witam uczestników międzynarodowego spotkania: Movimenti nella Chiesa.

Kościół sam jest ruchem. Jest nade wszystko tajemnicą, misterium odwiecznej miłości Ojca: Serca ojcowskiego, z którego bierze początek posłannictwo (misja) Syna i misja Ducha Świętego. Kościół zrodzony z tego posłannictwa, znajduje się in statu missionis. Jest ruchem przenikającym serca i sumienia. Jest ruchem wpisującym się w dzieje człowieka-osoby i ludzkich wspólnot.

Movimenti w Kościele mają odzwierciedlać w sobie misterium owej miłości, z której Kościół zrodził się i nadal się rodzi. Mają przeto żyć pełnią życia przekazywanego człowiekowi jako dar Ojca w Jezusie Chrystusie za sprawą Ducha Świętego. Mają urzeczywistniać w możliwej pełni Chrystusową misję kapłańską, prorocką i królewską, która stała się udziałem całego ludu Bożego.

Movimenti w łonie Kościoła, ludu Bożego, wyrażają ów wieloraki ruch, który jest odpowiedzią człowieka na Objawienie, na Ewangelię:

Istotą ruchu w każdym z wymienionych kierunków jest miłość: miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany.

Ogarniam wszystkich uczestników spotkania, wszystkie movimenti, jakie reprezentujecie: Comunione e Liberazione, Światło-Życie, Fokolarinów, Cursillos, Odnowę w Duchu Świętym, Schönstatt, Ekipy Notre-Dame, Oasi, Wspólnoty życia chrześcijańskiego.
Wszystkim z całego serca błogosławię.

Ks. F. Blachnicki, Godziny Taboru. Carlsberg-Lublin 1989, s. 220.
Por. także tłumaczenie studyjne w: Domowy Kościół (1982) nr 27, kwiecień, s. 5-6.